ÇOCUK
Bir çocuğun çok uslu, her denileni yapması, kendi halinde kimseyi yormayan bir tavır takınması normal değildir, doğru değildir. Hele de bu çocuğun bu hareketinden dolayı sürekli övülüp taktir edilmesi ve diğer normal çocuklara bunun öğütlenip örnek gösterilmesi ona yapabileceğiniz en büyük kötülüktür. Çünkü çocuk zamanla bunun doğru olduğuna inanır takdir edilmek hoşuna gider ve ömrünü diğerleri tarafından takdir edilebilmek için harcar. Diğer taraftan biraz farkındalıkla kendine geliştiren bu çocuk kendinin bu şekilde yetişmesine sebep olanların doğrularında ayrılan bir görüş savunduğunda -başka bir değişle kendini oluşturmaya başladığında- aklının karıştığını başkalarına özendiği ya da manipüle edildiğini öne sürerler. Şimdiye kadar aldığı kararlara, yaptığı hiçbir şeye karışılmamasıyla kendini özgür zanneden çocuk kendini doğrularını oluşturup savunmaya başlayınca düştüğü konum tam olarak bu olur işte. Artık geç kaldığı kendini oluşturma savaşında hem yalnız hem de suçl