Arada Kalan İnsandır

-
  Arada kalmış hissetmek. Kendinin arasında, aklınla kendinin arasında, aklınla kalbin arasında, kalbinle kendinin arasında... İnsan sokağın tavanı arasında sıkışır mı? Sığmaz mı iki metre kare çukura? İki tarafa da gidemez mi? Arada kalsa olmaz mı? Uyursak geçer mi? İnsan uykuyla uyanıklığın arasında kalır mı? Sahi uyanık olan var mı? Peki arasında kaldıklarımız var mı gerçekten? Gerçekte var mı arada kaldıklarımız? 
 Buldum galiba ben insan beyninin en ücra köşelerinde penceresiz sokaklarında dar geçitlerindeyim. Derin suları seviyorum. Parçalanmış bulutların arsından sızmaya yere dokunmaya çalışan güneşi, kendini bir rüzgarın nefes verişine hazırlayan sarı yaprakları, kavga ederken gökte koca bulutlar yağmur damlalarının dans ederek süzülüşünü seviyorum. Önüne çıkan tüm duvarların inadına açacak yer bulan o çiçekleri seviyorum. Dar sokakları, yamuk kaldırımları, rast gele döşenmiş taşları, dik yokuşları, uzun düzlükleri köşe başı çiçekçilerini, duvarlardaki pati izlerini, geceleri güneşin yokluğunu aratmamaya ant içmiş cızırtılı sokak lambalarını, göğü kıskandırmaya çalışan pencere yıldızlarını... 
Korkuyorum derine dalmaktan, nefret ediyorum güneşin tenime değmesinden, üzülüyorum çıplak kalan ağaçlara, utanıyorum yağmur damlalarına eşlik etmekten. Eziyorum fark etmeden savaş verip açan çiçekleri. Üzerime yıkılıyor dar sokak binaları, ayağımı incitiyorum yamuk kaldırımlarda, soluğum bitiveriyor dik yokuş ortalarında, yüreğimi incitiyor koparılan çiçek buketleri, köpeklerden korkuyorum ve nefret ediyorum gök yıldızlarını gölgeleyen sahtekar yıldızlardan. 
  Arasındayım her şeyin varlık ile yokluğun, karar ile belirsizliğin... Hem arada kalan insandır demezler mi? İnsan olmaya çalışıyorumdur belki...
 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Peki ya Başka Dünyalar?

-
 Hepimiz unutuyoruz çoğu zaman dünyada diğer insanların da olduğunu. Sanki bir kurgunun içindeyiz ve diğer herkes herşey bizim için. Oysa bizde birilerinin hayatında aynı yerdeyiz. Bu da her insanın ayrı bir hayat ayrı bir dünya olduğunu ispatlıyor. Ama bazıları unuttukları şey yüzünden bu kurguya kendini kaptırıyor. Böyle olunca da bencil anlayışsız insanlar ortaya çıkıyor. Bu insanların büyük bir kısmı inandıkları bu kurgu yüzünden çoğu zaman etraflarındaki diğer insanları sömürmekten asla çekinmiyorlar ve ortaya sömürülen hayatlar çıkıyor. Her insan kendi hayatının başrolüdür. Sömürgeciler ise bazi hikayelerin kötü yan karakteri.  İllaki herkesin senaryosundan,hayatından, geçmiştir bu sömürgeciler. İnsan sadece bir hayat yaşar. Sadece bir rol üstlenir. Sadece kendi bakış açısından görür dünyayı. Peki ya baska dünyalar? Kendi benliğine odaklanan o kadar yığın insan var ki başka dünyaları görmekten acizler.  İnsan sömürmeyi bırakıp ne zaman kendine yeni pencere ararsa iş...
Devamı

Müzik Değişirse Dans da Değiişir

-
Yaşamımız boyunca evde; evlat, abla, abi, kardeş, okulda; öğrenci, dışarda; bir dost, işçi, kadın ya da erkek ve daha sayamadığım onlarca rolümüz vardır. Seçtiğimiz ya da zorunda olduğumuz... Peki ya rollerimiz değişirse... İnsan; doğar, büyür, gelişir ve ölür. Rollerimiz de bizimle birlikte doğar, gelişir, yok olur veya evrilir. Ve hayat bazen daha biz büyümeden, gelişmeden rollerimizi değiştirmek, büyütmek zorunda bırakır.  Mesela anne babamız yaşlandıkça roller değişir ve biz onların bakımına muhtaçken onlar bizim yardımımıza bakımımıza muhtaç hale gelirler. Bu da bizi duygusal olarak üzer, yorar. Ama yine de üstümüze düşeni yaparız. Veya çok sevdiğimiz bir mesleği yapabilmek için çalışır çabalarız ve o mesleği ediniriz. Bu mesleği edinmek için bir çoğu şeyden geri kalırız. Arkadaşlık rolümüzden,gençlik rolümüzden.. Ama bu bizi hayatımız boyunca mutlu eder.  Yani kısaca "Müzik değişince dansta değişir." Sonuçta hayatımız boyunca tek bir müzikte dans edemeyiz. 
Devamı

ÇOCUK

-
  Bir çocuğun çok uslu, her denileni yapması, kendi halinde kimseyi yormayan bir tavır takınması normal değildir, doğru değildir. Hele de bu çocuğun bu hareketinden dolayı sürekli övülüp taktir edilmesi ve diğer normal çocuklara bunun öğütlenip örnek gösterilmesi ona yapabileceğiniz en büyük kötülüktür. Çünkü çocuk zamanla bunun doğru olduğuna inanır takdir edilmek hoşuna gider ve ömrünü diğerleri tarafından takdir edilebilmek için harcar. Diğer taraftan biraz farkındalıkla kendine geliştiren bu çocuk kendinin bu şekilde yetişmesine sebep olanların doğrularında ayrılan bir görüş savunduğunda -başka bir değişle kendini oluşturmaya başladığında- aklının karıştığını başkalarına özendiği ya da manipüle edildiğini öne sürerler. Şimdiye kadar aldığı kararlara, yaptığı hiçbir şeye karışılmamasıyla kendini özgür zanneden çocuk kendini doğrularını oluşturup savunmaya başlayınca düştüğü konum tam olarak bu olur işte.            Artık geç kaldığı kendini oluşturm...
Devamı